İnsan Neyle Yaşar?

Ünlü yazardan sevgi, şefkat ve ihtiras üstüne üç öykü...
“İnsan Neyle Yaşar?”, “İnsanın Ne Kadar Toprağa İhtiyacı Var?”
ve “Kıvılcımı Söndürmeyen Yangını Önleyemez” dünya edebiyatının en büyük yazarlarından biri olan Lev N. Tolstoy’un yazdığı üç uzun öyküdür. Her üç öykü de birer fabl havasında ve akıcı bir dille kaleme alınmıştır.
Yazar, “İnsan Neyle Yaşar?”da insan yüreğinin sevgiyle dolu olduğunu, bunu daha önce hiç tanımadığı birine bile gösterebildiğini ve insanı yaşatan şeyin sevgi olduğunu anlatır.
“İnsanın Ne Kadar Toprağa İhtiyacı Var?”da ele alınan konu ise, ihtirasının tutsağı olan bir bireyin kaderidir.
“Kıvılcımı Söndürmeyen Yangını Önleyemez”de anlatılan da: öfkeyi, kızgınlığı sürdürerek, kin güderek hiçbir yere varılamayacağı ve bu tür tutumlardan insanın kendisinin de zarar göreceğidir.
Lev N. Tolstoy:
1828’de Tula yakınlarındaki Yasnaya Polyana’da doğdu. Toprak sahibi zengin bir ailenin oğluydu. Küçük yaşta önce annesini sonra babasını kaybedince yakınlarının elinde büyüdü. Kazan Üniversitesi’ndeki başarısız öğrencilik yıllarından sonra 1851 yılına değin yaşamını eğlenceyle geçirdi. Yasnaya Polyana’ya döndü ve Moskova, Tula ve St. Petersburg’da kaygısız ve aylak bir hayat sürdü. İlk eseri olan Çocukluğum’u bu sırada yazdı. En ünlü romanları olan Savaş ve Barış (1869) ile Anna Karenina’yı (1877) düzenli bir hayat yaşadığı bu süreçte yazdı. 1901’de, düşünceleri ve yazdığı eserler Rus Ortodoks Kilisesi’nin tepkisini çektiği için aforoz edildi. Ama bu, gençler arasındaki ününü daha da arttırdı. Rus köylüsünün yoksulluğu ve perişanlığı onu çok düşündürüyordu. Köylüler gibi giyinip, onlarla birlikte çalışmaya başladı. Tüm servetini köylülere bağışlamak istedi ama ailesi onu engelledi. Bir küskünlük sonrası kış ortasında evini terk etti ve hastalandı. 1910’da 82 yaşındayken öldü.
Yapıtlarında Rus köylüsünün ve insanların sorunlarına eğilen, yaşamın nasıl bir şey olduğunu anlatmaya çalışan Tolstoy, çağının en ünlü romancılarındandır.