Arthur Schopenhauer’da Kötülük Problemi ve Mutluluğun İmkânı

Sizin anadilinizde eserler yazmamış bir düşünürü çalışmak beraberinde birçok

problemi de getirir. Orijinal kaynaklara erişim güçlüğü, erişilen kaynakların yetersizliği,

çeviri eserlerinin orijinal eserlerle anlam ve nitelik bakımından eşdeğerlik

düzeyi vb. bunlardan bir kaçı olarak sayılabilir. Wittgeinstein’ın ‘dilin sınırları,

bilginin sınırlarını belirler’ düşüncesi, söz konusu çeviriler olunca doğruluğu

anlaşılabilir niteliktedir.

Schopenhauer’ı çalışmamızdaki ilk neden; öğrencilik yıllarımızdan itibaren

uyandırdığı merak duygusu ve onun “ben gelecek nesillere yazıyorum” cümlesini

okumuş olmamızdır.

Çeviri azizliğine uğramamak ve konuya

hâkim olabilmek adına yazarın kendi eserlerini, yazarın adının geçtiği erişebildiğimiz

tüm kitap ve makaleleri, anlayabildiğimiz bir diğer dil olan İngilizce ile

yazılmış olan eserler de dâhil olmak üzere, her bir çalışmayı birkaç kez okumak,

bu çalışmanın ortaya çıkma sürecinde en zorlu ve zaman alan kısım oldu.

Schopenhauer felsefesi hakkında yapılan çalışmalara bir göz atıldığı takdirde,

onun insan anlayışı, ahlâk felsefesi ve kötülük problemi hakkındaki düşüncelerine

rastlamak mümkündür ancak düşünürün mutluluğun imkânı hakkındaki

görüşleri üzerine yapılmış bir çalışma bulunmamaktadır. Dileriz onun düşüncesini

en başından başlamak suretiyle nedenleriyle ve daha sonraki düşünürlere

etkileriyle beraber ele aldığımız bu çalışma, ülkemizde felsefe alanında yapılan

çalışmalar arasında bu eksiği kapatacak nitelikte sayılabilir.