Yolculuğun Sonu

Yolculuğun Sonu
Ingrid Thobois

Ben? “Büyük Gezgin.” Haydi kelimelerle oynamayı bırakalım.

Hiç kimse bu ifadeyi odamda ya da yolun bir köşesinde hareketsiz,

durağan hâlde yaptığım zihinsel bir yolculuk olarak algılamadı.

Herkesin aklına anında kilometreler, yolculuklar, mesafeler,

zaman farkları, sırt çantaları geldi ve hareket etmenin hayatımın

büyük bir kısmını oluşturduğunu düşündü. Bu metni bu fikre

karşı yazıyorum: Olanı inkâr etmek istemiyorum, tamam ama

burada o kadar gösterişli olmasa da bir hakikat biçimini yeniden

kurmak istiyorum.

Ingrid Thobois, dünyanın birçok yerini arşınlamış, şimdi

çocuklarıyla İstanbul’u deneyimleyen bir yazar olarak, kimliğine

iliklenen “gezgin” sıfatını yeniden tanımlamak ve seyahat

kavramının kendi anlam dünyasında nereye oturduğunu

göstermek dürtüsüyle bizi şehirden şehre bir yolculuğa çıkarıyor.

Çocukluğundan, dünyayı keşfinden ve Nicolas Bouvier’e olan

tutkusundan izler taşıyan bu eser, gezgin olma sıfatıyla ilgili bir

itirafı da satıraralarına saklıyor.