Evlerin Işıkları Bir Bir Yanarken

Evlerin Işıkları Bir Bir Yanarken
“... Sonra sabah oluyordu.
İnsanlar uyanıyor, sokaklarda yürüyor; caddelerde hayat akıyordu.
Yağmur yağıyor, yağmur duruyor, sucular evlere su taşıyor, balkonlardan örtüler çırpılıyordu.
Çocuklar okula gidiyor, okuldan dönüyor, oyun oynuyordu.
Akşam oluyordu yine.
Yine yanıyordu evlerin ışıkları.
Bana inat, hayat devam ediyordu.
Beni hiç iplemeden, beni kenara iterek, beni öğüterek, un ufak ederek sürüyordu hayat.
Mutfaklarda yemekler pişiyor, televizyon başında diziler izleniyordu.
Birileri ile dalga geçiyordu radyoda bir DJ. Bilmediği bir kederi biliyormuş gibi anlatıyordu bir başkası.
Geceleri acıyla uyanıyordum, acıyla daldığım uykudan.
Bitmeyeceğini sanıyordum
Bittiğinde, belki de en çok ben şaşırdım.”