^{(6502) Sayılı}Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun Şerhi

Tüketici kavramı, sanayi devriminin yarattığı kitlesel üretimin doğal sonucu olarak
ortaya çıkmış olup, tüketicilerin sahip olduğu hakların insan hakları gibi temel ve
vazgeçilmez olduğu ilk kez Amerikan Başkanı Kennedy’nin 15 Mart 1962 yılında
Amerikan Kongresi’nde yapmış olduğu konuşma sonrası Amerika tarafından kabul
edilmiş, ABD’nin tüketici koruması çerçevesinde attığı bu adımı sırasıyla Kanada,
İngiltere, Fransa, Almanya, İsviçre ve Belçika gibi ülkeler izlemiştir. Konuyla ilgili
olarak Avrupa Birliği’nde atılan ilk önemli adım ise 5 Nisan 1993 tarihli ‘’Sözleşmelerdeki
Haksız Şartlara İlişkin 93/13 Sayılı Tüketici Sözleşmelerinde Yer Alan Kötüye
Kullanılabilir Kayıtlara İlişkin Konsey Yönergesi’’ ile olmuştur.
Türkiye’de ise tüketicinin korunmasına ilişkin düzenlemeler 1982 Anayasası’ndan
sonra ivme kazanmıştır. 1982 tarihli Anayasa ile tüketicilerin korunmasına
ilişkin gerekli adımların atılması Devlete yüklenmiştir. Nitekim 1982 Anayasa’sında
yer verilmiş olan ‘’Tüketici Hakları’’ başlıklı 172’nci maddesiyle Devlete tüketicileri
koruyucu ve aydınlatıcı tedbirlerin alınması ve tüketicilerin kendilerini koruyucu girişimlerini
teşvik etmesi konusunda yükümlülükler getirmiştir. Bunu takiben Kanun
koyucunun tüketici koruması adına attığı ilk somut adım ise, 23 Şubat 1995 tarihinde
yürürlüğe girmiş olan (4077) sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ile olmuştur.
Sosyal bir Devlet olmanın önemli adımlarından biri olan Tüketici Hakları bugün
için 28 Kasım 2013 tarihinde yürürlüğe girmiş olan (6502) sayılı Tüketicinin Korunması
Hakkında Kanun ve bu Kanun’a dayalı olarak yayımlanmış Yönetmelikler,
Tebliğler ve Klavuzlar kapsamında sürdürülmektedir.