Küçük Acılar

lk kitap. İlk göz ağrım. Kanat alıştırmalarım. Önce
Varlık dergisinde bir şiirler (1978), sonra Küçük Acılar’la
(1984) dünyaya tuttuğum hayatım. Başlangıçta
bilmiyordum, insanın sözle yeniden var olduğunu.
“Biçim veremediğimiz şeylerin biçimini almamak” için
bulduğum mucize oldu yazmak. Şiir giderek sonsuz bir
insan hazinesine döndü. Bütün hayatımla öğrendiğim
şudur ki, ölümün büyük yalnızlığına bu büyük hazineyle
gideceğim.
Şükrü Erbaş

...............